Wat kun je doen in Granada?

Sommige kaartjes voor het Alhambra, en dan vooral de tickets met vervoer vanaf een bepaalde plaats zoals Málaga of Sevilla, zijn inclusief ‘rondwandelen in het centrum van Granada’. Maar wat kun je hier eigenlijk het beste doen? Het Kathedraal Van Granada bezoeken, of gewoon slenteren door die oude Moorse wijk el Albaicín?

Het Kathedraal Van Granada is op zijn minst imposant te noemen. Het komt uit de tijd van de renaissance, is 115 meter lang, 67 meter breed en heeft mooie brede trappen voor de hoofdingang. Een kaartje kost €5 zonder audiogids. Het is jammer dat je ervoor moet betalen maar qua prijs is het het zeker waard. Binnen is het een mooie kerk en je kunt natuurlijk altijd een kaarsje branden voor een dierbare. Er zijn ook kaarten beschikbaar waarbij je een rondleiding krijgt, als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van de Kathedraal Van Granada dan is dit zeker aan te raden.

Geschiedenis

Dit kathedraal is vrij snel na de verovering van de stad op de Moren gebouwd, slechts 9 jaar later. Het katholieke koningspaar (Isabella en Ferdinand) besloten in 1501 dat Granada de zetel van een aartsbisschop moest worden. De moskee werd gesloopt en de kathedraal zou er bovenop moeten. Eerst werd er echter een grafkapel gebouwd, een jaar nadat Isabella I overleed. Ferdinand overleed in 1516 en een jaar later werd de grafkapel voltooid. De bouw van de kathedraal begon pas hierna; in 1523. Oorspronkelijk bedoeld in Gotische stijl, werd het na het leggen van de fundamenten veranderd in een kerk met de renaissance-stijl. In 1561 werd hij al in gebruik genomen. Daarna ging het langzaam met de bouw en in 1704 werd helemaal gestopt. Een van de geplande torens werd nooit afgemaakt.

Graven van Isabella en Ferdinand, het katholieke koningspaar

De koninklijke kapel die eigenlijk aan de kathedraal van Granada vast had moeten zitten, is tegenwoordig gescheiden. De koninklijke graftombes bevatten nog wel de graven van het katholieke koningspaar: Isabella en Ferdinand. Hun dochter Johanna de waanzinnige en haar man Philips de Schone liggen er ook in. Dat zijn de ouders van Karel V, die ook een grote invloed had op bijvoorbeeld het Alhambra. Het ‘paleis van Karel V’ bewijst dit nog maar eens.

De wijk Albaicín ligt in het oosten van Granada. In het Spaans heet deze wijk eigenlijk El Albaicín en het is tegenwoordig een gewone woonwijk. Dat betekent dat je in principe niets hoeft te betalen om er binnen te komen. Wil je in een van de monumenten of paleizen die deze wijk rijk is, dan zul je wel moeten betalen. Een combiticket voor het paleis Dar el-Horra, het badhuis en nog 2 andere monumenten kost €5. De wijk staat overigens Sinds 1984 op de werelderfgoedlijst van UNESCO, net als het Alhambra zelf. Het is dan ook onderdeel van dezelfde inschrijving als het Alhambra en het Generalife.

Vroeger stonden er wel  30 moskeeën in deze wijk, waar de witte huisjes wel kriskras door elkaar lijken te staan. Het is bijna een doolhof. Na de verovering van de katholieken zijn de meeste moskeeën afgebroken en vervangen door kerken. Ook stonden er veel villa’s en mooie grote huizen in deze rijke wijk. Ook stonden er veel paleizen. Hiervan is er nog 1 overgebleven, namelijk paleis Dar al-Horra. We sommen de belangrijkste bezienswaardigheden in de Moorse wijk Albaicín op.

Het 15e eeuwse paleis Dar Al-Horra was vroeger een woonhuis. De moeder van Boabdil van Granada woonde hier namelijk. Boabdil was de laatste sultan van Granada, degene die de overgave op de christenen heeft getekend. De vertaling van de naam van het paleis is ‘huis van de eerlijke’. Als een van de laatste bouwwerken die is gemaakt is het dus eigenlijk een van de nieuwste gebouwen in de wijk. Na de overname van de katholieken deed het dienst als klooster.

Dit badhuis is een van de best bewaarde badhuizen uit de periode van de Moren. De Arabieren hielden van badhuizen en vroeger stonden deze badhuizen dan ook verspreid over heel Al-Andaluz. Het werd gebruikt om te wassen maar ook om mensen te ontmoeten en te socializen. De badhuizen hadden geen nut meer in de nieuwe christelijke wereld dus werden velen gesloopt. De vergelijking met ‘ordinaire bordelen’ werd vaak gemaakt dus werden ze gesloopt. Omdat dit badhuis boven een woning zit, werd deze niet gesloopt.

Dit badhuis staat bekend omdat het zo goed bewaard is gebleven. De architectuur is erg mooi, de bogen en de pilaren zijn nog steeds van goede kwaliteit. De drie kamers hebben alledrie een mooie lichtinval en de natuurlijke ventilatie doet zijn werk ook nog steeds. Een combikaartje kost 5 euro, dan kun je ook bijvoorbeeld naar het paleis Dar Al-Horra.

De Real Chancilleria, de koninklijke kanselarij van Granada, was officieel een rechtbank. Isabel de eerste, van het katholieke koningspaar, bracht deze rechtbank van de stad Real in het midden van Spanje, naar Granada. Na de verovering was ze namelijk van mening dat dit de hoofdstad van Spanje moest worden, in plaats van destijds Sevilla. Het werkte deels, Granada kreeg veel meer macht na deze verhuizing en oefende feitelijk de macht uit over Sevilla. Toen Philips de II echter Madrid in 1561 tot hoofdstad benoemde, was het klaar en zou de stad tot de dag van vandaag de hoofdstad van Spanje worden. In 1834 raakte de rechtbank verlaten.

Iglesia de San Nicolás is een kerk in de wijk Albaicín. Vroeger stond hier ene moskee, maar in de 16e eeuw hebben Isabel en Ferdinand hoogstpersoonlijk de bouw van deze kerk bevolen, op de fundamenten van de moskee. De kerk is gebouwd in Mudejar-stijl, deels islamitisch dus. In het jaar 1932 brandde de kerk af maar hij is weer opgebouwd. De kerk ligt op de rand van het gelijknamige en ook gezellige plein, plaza de San Nicolas. Hiervandaan kijk je uit op het Alhambra, dat is het uitzichtpunt ‘Mirador de San Nicolas’. Als je een prachtig uitzichtpunt wilt, misschien met een romantische zonsondergang, dan kun je het beste hierheen gaan.